George Mullar

Birth. 27 Sep 1805

Death. 10 Mar 1898

ജോര്‍ജ്ജ് മുള്ളര്‍

1805-ല്‍ പ്രഷ്യയിലെ ഒരു സമ്പന്ന കുടുംബത്തില്‍ ജോര്‍ജ്ജ് മുള്ളര്‍ ജനിച്ചു. ലൂഥറന്‍ സഭയിലെ ഒരു ശുശ്രൂഷകനായിത്തീരുവാന്‍ താന്‍ അഭ്യസിപ്പിക്കപ്പെട്ടു എങ്കിലും തന്‍റെ ജീവിതരീതി അതിനൊട്ടും യോജിച്ചതായിരുന്നില്ല. താന്‍ ഒരു മോഷ്ടാവും മദ്യപാനിയും ഭോഷ്ക്ക് പറയുന്നവനും ആയിരുന്നതിനാല്‍ 16-ാം മത്തെ വയസ്സില്‍ താന്‍ കാരാഗൃഹത്തില്‍ അടയ്ക്കപ്പെട്ടു. തന്‍റെ മാതാവു മരിച്ച ദിവസത്തില്‍ സ്നേഹിതരുമായി താന്‍ മദ്യപാനത്തില്‍ മുഴുകിയിരുന്നു. ഇപ്രകാരമുള്ള അധഃപതിച്ച നിലയില്‍ നിന്നു വിമുക്തനാകുവാന്‍ താന്‍ പലപ്രാവശ്യം ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ദൈവസന്ദര്‍ശനം ഉണ്ടാകുന്നതു വരെ തനിക്കത് സാദ്ധ്യമായില്ല. ജയില്‍ മോചിതനായ ശേഷം 20-ാം മത്തെ വയസ്സില്‍ തന്‍റെ ഒരു സ്നേഹിതന്‍ ഒരു ഭവനയോഗത്തിനു തന്നെ ക്ഷണിച്ചു. ആ യോഗത്തില്‍ പാട്ടും പ്രാര്‍ത്ഥനയും വേദപുസ്തക പാരായണവും എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു. അതില്‍ സംബന്ധിച്ചിരുന്ന മറ്റു പലരെക്കാളും തനിക്ക് വിദ്യാഭ്യാസം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അവരെപ്പോലെ ഭംഗിയായി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുവാന്‍ സാധിക്കാത്തതിനാല്‍ താന്‍ അതീവ ദുഃഖിതനായിത്തീര്‍ന്നു. ആ രാത്രിയില്‍ മുള്ളര്‍ തന്‍റെ ജീവിതം ദൈവത്തിനു സമര്‍പ്പിക്കുകയും ദൈവം തന്നില്‍ കൃപയുടെ പ്രവര്‍ത്തി ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു.

താമസംവിനാ നശിച്ചുപോകുന്ന ആത്മാക്കളുടെ രക്ഷയ്ക്കായി പ്രവര്‍ത്തിച്ച് ഒരു മിഷനറിയായിത്തീരണമെന്നു മുള്ളര്‍ തീരുമാനിച്ചു. ഈ തീരുമാനത്തില്‍ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ പിതാവ് അസന്തുഷ്ടനായിത്തീരുകയും തുടര്‍ന്ന് അയാളുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന് ധനസഹായം ചെയ്യുന്നത് നിര്‍ത്തിവയ്ക്കുമെന്ന് ഭീഷണിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. എങ്കിലും ദൈവം തന്നെ എന്തിനായി വിളിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു അറിഞ്ഞിരുന്നതിനാല്‍ മുള്ളര്‍ എല്ലാ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കും കര്‍ത്താവില്‍ ആശ്രയിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി. തന്‍റെ ഫീസ് എങ്ങനെ കൊടുക്കുവാന്‍ കഴിയും എന്നറിയാതെ അയാള്‍ തുടര്‍ന്നും കോളേജില്‍ പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു ദിവസം മുട്ടിന്മേല്‍ നിന്ന് തന്‍റെ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കായി ദൈവത്തോടു ശ്രദ്ധയോടെ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. ഒരു മണിക്കുറിനുള്ളില്‍ ഒരു പ്രൊഫസര്‍ തന്‍റെ വാതിലില്‍ മുട്ടുകയും അയാള്‍ക്കു ഒരു ജോലി വാഗ്ദാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. മുള്ളറുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ക്ക് ദൈവം മറുപടി നല്കിയ ആയിരക്കണക്കിന് സംഭവങ്ങളുടെ ആരംഭമായിരുന്നു അത്.

വിദ്യാഭ്യാസം പൂര്‍ത്തികരിച്ച ശേഷം മുള്ളര്‍ മിഷനറി പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്കായി ഇംഗ്ലണ്ടില്‍ പോയി. ആ നാളുകളില്‍ ഇംഗ്ലണ്ടിലെ പല പള്ളികളിലും ഇരിപ്പിടങ്ങള്‍ വാടകയ്ക്കു കൊടുക്കുന്ന പതിവുണ്ടായിരുന്നു. സഭയിലെ ധനികരയ വ്യക്തികള്‍ മുമ്പിലത്തെ നല്ല ഇരിപ്പിടങ്ങള്‍ പണം കൊടുത്ത് കൈവശമാക്കുകയും ദരിദ്രര്‍ മോശമായ പിന്‍സീറ്റുകളിലേയ്ക്ക് തള്ളപ്പെടുകയും ചെയ്തിരുന്നു. അത് വചനവിരുദ്ധം എന്നു കണ്ടതിനാല്‍ മുള്ളര്‍ അതു നിര്‍ത്തല്‍ ചെയ്തു. തങ്ങള്‍ക്കു ശമ്പളം നല്കുന്നവരെ മുറിപ്പെടുത്തുവാന്‍ മനസ്സില്ലായ്കയാല്‍ പല ശുശ്രൂഷകരും വിട്ടുവീഴ്ചയില്ലാത്ത ദൈവവചനം പ്രസ്താവിപ്പാന്‍ വിമുഖത കാട്ടുന്നുവെന്നും അദ്ദേഹം പ്രസ്താവിച്ചു. അതിനാല്‍ താന്‍ ശമ്പളം ഉപേക്ഷിക്കുകയും തന്‍റെ എല്ലാ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കും ദൈവത്തെ പൂര്‍ണ്ണമായി ആശ്രയിക്കുന്നത് തിരഞ്ഞെടുക്കുകയും ചെയ്തു. തന്‍റെ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കെല്ലാം കര്‍ത്താവ് അത്ഭുതകരമാംവിധം മതിയായവനായിരിക്കയാല്‍ എല്ലാ ദൈനംദിന ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കും ദൈവത്തില്‍ ആശ്രയിക്കുവാന്‍ മുള്ളര്‍ അതിലൂടെ അഭ്യസിച്ചു. കൂടുതല്‍ ശ്രേഷ്ഠമായ പ്രവൃത്തിക്ക് ഇതിലൂടെ ദൈവം മുള്ളറെ ഒരുക്കുകയായിരുന്നു.

1696-ല്‍ അഗസ്റ്റ് ഫ്രേങ്കി എന്ന മാന്യ വ്യക്തി ജര്‍മ്മനിയില്‍ വലിയൊരു അനാഥാലയം സ്ഥാപിക്കുകയും അത് മുഴുലോകത്തിലും അനാഥാലയങ്ങളുടെ വളര്‍ച്ചയ്ക്ക് പ്രോത്സാഹനമാകുകയും ചെയ്തു. ഫ്രേങ്കി സകലത്തിലും വിശ്വാസത്താല്‍ ദൈവത്തില്‍ ആശ്രയിച്ചിരുന്നു. മുള്ളറുടെ ബാല്യകാലത്ത് അഗസ്റ്റ് ഫ്രേങ്കി വലിയ സ്വാധീനം ചെലുത്തുകയുണ്ടായി. അനാഥാലയം സ്ഥാപിക്കുവാനുള്ള പ്രേരണ ഇതിലൂടെ ദൈവം മുള്ളറുടെ ഹൃദയത്തില്‍ നല്കി. അതിനാല്‍ അനാഥാലയം ആരംഭിക്കുന്നതിന് തക്കതായ കെട്ടിടവും ആവശ്യമായ പണവും അത് നടത്തുന്നതിന് യോഗ്യരായ ദൈവമക്കളെയും നല്കണമെന്നു മുള്ളര്‍ കര്‍ത്താവിനോടു പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. 1835-ല്‍ വെറും 2 ഷില്ലിംഗ് മാത്രം കൈയില്‍ വച്ചുകൊണ്ട് തന്‍റെ ഒന്നാമത്തെ അനാഥമന്ദിരം മുള്ളര്‍ വിശ്വാസത്താല്‍ ആരംഭിച്ചു. തന്‍റെ യാതൊരു ആവശ്യവും മനുഷ്യരെ അറിയിക്കാതെ സകലവും കര്‍ത്താവിന്‍റെ സന്നിധിയില്‍ മാത്രം അറിയിച്ചിരുന്നു. ദൈവം വിശ്വസ്തനാകയാല്‍ മുള്ളറിനു യാതൊരു കുറവും ഉണ്ടായില്ല.

ദൈവത്തിന്‍റെ പൂര്‍ണ്ണഹിതം നിറവേറ്റുന്നതിനും അവനില്‍ പൂര്‍ണ്ണമായി ആശ്രയിക്കുന്നതിനും മുള്ളര്‍ തന്‍റെ ജീവിതം സമര്‍പ്പിച്ചു. തന്നിലുണ്ടായിരുന്ന ചില പ്രതിഷ്ഠകളിലൂടെ തന്‍റെ ജീവിത ചര്യകള്‍ക്കും ശുശ്രൂഷകള്‍ക്കും അനാഥമന്ദിരങ്ങള്‍ക്കും രൂപം നല്കി. തനിക്കു ലഭിച്ചിരുന്ന പണത്തിന്‍റെ വെറുമൊരു ദൈവീക കാര്യവിചാരകന്‍ മാത്രം ആകുന്നു താന്‍ എന്നും ദൈവവുമായി നേരിട്ട് ആലോചിച്ച് മാത്രമേ ഏതു പണവും സ്വീകരിക്കാനോ ചിലവിടുവാനോ പാടുള്ളു എന്നുമുള്ള അടിസ്ഥാനത്തില്‍ വേരൂന്നിയതായിരുന്നു ഈ പ്രതിഷ്ഠകള്‍. അവ താഴെക്കാണുന്നവ അത്രേ.

1. ജീവനുള്ള ദൈവത്തെയല്ലാതെ മറ്റു മാനുഷിക ഉറവിടങ്ങളെ ആശ്രയിക്കേണ്ടി വരും എന്നതിനാല്‍ ആരുടെ പക്കല്‍ നിന്നും ശമ്പളം വാങ്ങാതിരിക്കുക.

2. തന്‍റെ ആവശ്യം എത്ര വലുതായാലും യാതൊരു മനുഷ്യനിലും ആശ്രയിക്കാതെ തന്‍റെ ദാസന്മാരുടെ പ്രാര്‍ത്ഥന കേട്ട് അവരുടെ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കെല്ലാം ഉത്തരം അരുളാമെന്നു വാഗ്ദത്തം ചെയ്ത ദൈവത്തില്‍ മാത്രം ആശ്രയിക്കുക.

3. ലൂക്കോസ് 12:33 ല്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന കല്പന അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ പാലിക്കുക. ദൈവം നല്കുന്ന പണം അല്പവും സ്വരൂപിക്കാതെ ദരിദ്രര്‍ക്കും ദൈവരാജ്യത്തിന്‍റെ കെട്ടുപണിക്കും മാത്രം ചെലവിടുക.

4. റോമര്‍ 13:8 ല്‍ കാണുന്ന കല്പന പൂര്‍ണ്ണമായി പാലിക്കുക. അതായത് വായ്പാ വാങ്ങാതെ സകല ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കും വിശ്വാസത്താല്‍ ദൈവത്തില്‍ മാത്രം സമ്പൂര്‍ണ്ണമായി ആശ്രയിക്കുക.

ഇപ്രകാരമുള്ള ജീവിതം പ്രാരംഭത്തില്‍ അത്ര ലഘുവായിരുന്നില്ല. എന്നാല്‍ ജീവനുള്ള ദൈവത്തില്‍ ആശ്രയിച്ചിരുന്നതിനാല്‍ അവനില്‍ നിന്നു ശാശ്വത സമാധാനവും സന്തോഷവും അനുഭവിപ്പാന്‍ മുള്ളര്‍ക്കു കഴിഞ്ഞു.

കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്കു വിളമ്പുവാനുള്ള അടുത്ത ആഹാരം എവിടെ നിന്ന് ലഭിക്കും എന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥ മുള്ളര്‍ക്കു പലപ്പോഴും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഒരിക്കല്‍ അത്താഴത്തിന് റൊട്ടി വാങ്ങാന്‍ ഒരു പൈസാ പോലും തന്‍റെ കൈവശം ഇല്ലായിരുന്നു. തന്‍റെ ഉദ്യോഗസ്ഥരുമൊത്ത് ഉച്ചയ്ക്ക് ഒരുമണിക്ക് റൊട്ടിക്ക് വേണ്ടി മുള്ളര്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. തങ്ങളുടെ ആവശ്യം കര്‍ത്താവ് എങ്ങനെ നിറവേറ്റും എന്ന് കാത്തിരുന്ന് കാണുക എന്ന് അവരോട് നിര്‍ദേശിച്ച ശേഷം മുള്ളര്‍ നടക്കുവാന്‍ പുറത്തേയ്ക്കു പോയി. കഷ്ടിച്ച് 20 വാര മാത്രം നടന്നപ്പോള്‍ ഒരു ക്രിസ്തീയ സഹോദരന്‍ തന്നെ കണ്ട് കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്ക് ആവശ്യമായ പണം നല്കി. മറ്റൊരു ദിവസം അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന 300 റോളം കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്ക് നല്കുവാന്‍ ആഹാരം ഇല്ലായിരുന്നു. എല്ലാ കുഞ്ഞുങ്ങളെയും ഭക്ഷണത്തിന് ഇരുത്തുവാന്‍ മുള്ളര്‍ ഉദ്യോഗസ്ഥരോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. ആഹാരത്തിനായി ദൈവത്തോട് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു സ്തോത്രം ചെയ്ത ശേഷം അദ്ദേഹം വിശ്വാസത്തോടെ കാത്തിരുന്നു. മിനിറ്റുകള്‍ക്കകം ഒരു ബേക്കറി ഉടമ തന്‍റെ വാതിലില്‍ മുട്ടുകയും കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്ക് റൊട്ടി നല്കുവാന്‍ അന്ന് രാവിലെ ദൈവം അയാളോട് ആവശ്യപ്പെട്ടതായി പറയുകയും ചെയ്തു. അപ്പോള്‍ തന്നെ കതകില്‍ മുട്ടുന്ന മറ്റൊരു ശബ്ദം കേട്ടു. തുറന്നപ്പോള്‍ മറ്റൊരാള്‍ വാതില്‍ക്കല്‍ നില്ക്കുന്നു. അതൊരു പാലുകാരനായിരുന്നു. തന്‍റെ പാല്‍വണ്ടി അനാഥമന്ദിരത്തിനു മുമ്പില്‍ വച്ച് കേടായതിനാല്‍ അതിലെ പാല്‍ ഉപയോഗ ശുന്യമായി പോകാതിരിക്കുവാന്‍ ദയവായി അത് ഉപയോഗിക്കണമെന്നു അയാള്‍ മുള്ളറോട് അഭ്യര്‍ത്ഥിച്ചു. അത് മുന്നൂറു കുട്ടികള്‍ക്കും മതിയായതായിരുന്നു. ഇപ്രകാരം കര്‍ത്താവ് മുള്ളറുടെ വിശ്വാസത്തെ മാനിക്കുകയും അദ്ദേഹത്തിന്‍റെയും തന്‍റെ അനാഥമന്ദിരത്തിന്‍റെയും എല്ലാ ആവശ്യങ്ങളും നിറവേറ്റുകയും ചെയ്തിരുന്നു. ڇഎനിക്ക് വേണമെങ്കില്‍ ധാരാളം വസ്തുക്കള്‍ വായ്പ വാങ്ങുവാന്‍ കഴിയും. എന്നാല്‍ അടുത്ത പ്രാവശ്യം ആവശ്യം നേരിടുമ്പോള്‍ കര്‍ത്താവില്‍ ആശ്രയിക്കാതെ കൂടുതല്‍ കടത്തില്‍ ആശ്രയിക്കേണ്ടി വരുംڈ എന്ന് അദ്ദേഹം ഒരിക്കല്‍ പ്രസ്താവിച്ചു. 60 വര്‍ഷം അദ്ദേഹം ദിവസേന കുഞ്ഞുങ്ങളെ വിശ്വാസത്താല്‍ പോഷിപ്പിച്ചു. അദ്ദേഹമോ കുഞ്ഞുങ്ങളോ ഒരിക്കല്‍ പോലും വിശന്നിരിക്കേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല. തന്‍റെ പിതൃതുല്യമായ ജീവിത ശൈലിയാലും സാക്ഷ്യത്താലും ആയിരക്കണക്കിന് അനാഥ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ തങ്ങളുടെ ജീവിതം കര്‍ത്താവിനായി സമര്‍പ്പിക്കുവാന്‍ ഇടയായി.

മുള്ളര്‍ അഞ്ച് വലിയ അനാഥാലയങ്ങള്‍ സ്ഥാപിക്കുകയും പതിനായിരത്തിലധികം അനാഥ കുട്ടികളെ സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. താന്‍ മറ്റു പലരെയും അനാഥാലയം തുടങ്ങുവാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചതിനാല്‍ തന്‍റെ മരണാന്തരം അമ്പതു വര്‍ഷത്തിനകം ഒരു ലക്ഷത്തിലധികം അനാഥ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ഇംഗ്ലണ്ടില്‍ മാത്രം സംരക്ഷിക്കപ്പെടുകയുണ്ടായി. ആരോടും പണം ആവശ്യപ്പെടുകയോ കടം വാങ്ങുകയോ ചെയ്യാതെ ദൈവത്തിലുള്ള വിശ്വാസത്താല്‍ മാത്രം ജീവിച്ച് മുള്ളര്‍ പ്രതിവര്‍ഷം 15 ലക്ഷം ബ്രിട്ടീഷ് പൗണ്ട്(ഇന്നത്തെ നിരക്കില്‍ ഏഴരക്കോടി രൂപാ) വിശ്വാസത്താല്‍ പ്രാപിക്കുകയും മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് വിതരണം ചെയ്യുകയും ചെയ്തിരുന്നു.

70-ാംമത്തെ വയസ്സില്‍ തന്‍റെ ചിരകാല സ്വപ്നമായ മിഷനറി പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ അദ്ദേഹം ആരംഭിച്ചു. അടുത്ത 17 വര്‍ഷം 42 രാജ്യങ്ങളിലായി അദ്ദേഹം രണ്ടു ലക്ഷം മൈല്‍ സഞ്ചരിച്ചു. അയ്യായിരത്തോളം ജനങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത് ദിവസവും ശരാശരി ഒരു പ്രസംഗം എങ്കിലും ചെയ്തു പോന്നു. തന്‍റെ എല്ലാ ചിലവുകളും വിശ്വാസത്തോടുകൂടിയ പ്രാര്‍ത്ഥനയാല്‍ മാത്രം നിറവേറ്റിയിരുന്നു. 87-ാംമത്തെ വയസ്സില്‍ സുവിശേഷ പര്യടനങ്ങള്‍ അവസാനിപ്പിച്ച ശേഷം 92-ാംമത്തെ വയസ്സു വരെ അദ്ദേഹം സ്വന്തം പള്ളിയില്‍ പ്രസംഗിച്ചുകൊണ്ട് സുവിശേഷ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളില്‍ കര്‍മ്മനിരതനായിരുന്നു. ജോര്‍ജ്ജ് മുള്ളര്‍ വലിയൊരു വിശ്വാസവീരനായി ഇന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. കേവലം ഭൗതികവാവശ്യങ്ങള്‍ക്കു മാത്രമല്ല, പ്രത്യുത കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ആത്മീയ പുരോഗതിക്കായും താന്‍ കഴിച്ച ആയിരക്കണക്കിന് പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ക്ക് മറുപടി ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. ڇഏറ്റവും വലിയ പ്രതിസന്ധികളിലും ഏറ്റവും ഭാരമേറിയ പരീക്ഷകളിലും കാഠിന്യമേറിയ ദാരിദ്ര്യത്തിലും ബുദ്ധിമുട്ടിലും അവനെന്നെ ഒരിക്കലും കൈവിട്ടിട്ടില്ല; കൃപയാല്‍ എനിക്കവനെ പൂര്‍ണ്ണമായി ആശ്രയിക്കുവാന്‍ കഴിഞ്ഞതിനാല്‍ അവന്‍ എപ്പോഴും എനിക്ക് സഹായം നല്കിയിരുന്നുڈ എന്ന് അദ്ദേഹം പ്രസ്താവിച്ചിരുന്നു. തന്‍റെ 68 വര്‍ഷത്തെ സുദീര്‍ഘമായ ശുശ്രൂഷയില്‍ ജോര്‍ജ്ജ് മുള്ളര്‍ ഒരിക്കലും ശമ്പളം കൈപ്പറ്റിയിരുന്നില്ല. ഏറ്റവും വലിയൊരു തേജസ്സിന്‍റെ നിത്യഘനം തനിക്കായി സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട്.

Robert Moffat

Birth. 21 Dec 1795

Death. 09 Aug 1883

റോബര്‍ട്ട് മൊഫെറ്റ്

ദൈവത്തില്‍ നിന്നു ലഭിച്ച വിളിയാലും ദര്‍ശനത്താലും പകല്‍ അത്യുഷ്ണത്തെയും രാത്രി അതിശൈത്യത്തെയും സഹിച്ചുകൊണ്ട് സിംഹം,കുറുനരി,മുതല തുടങ്ങിയ വന്യമൃഗങ്ങളെയും തദ്ദേശ്യരായ ക്രൂര കാട്ടാളന്മാരെയും വകവയ്ക്കാതെ ആഫ്രിക്കന്‍ വനാന്തരങ്ങളിലെ നശിച്ചു പോകുന്ന ആത്മാക്കളുടെ രക്ഷയ്ക്കായി നിത്യജീവന്‍റെ വചനങ്ങള്‍ ഹൃദയത്തില്‍ പേറികൊണ്ട് ആഫ്രിക്കന്‍ ഉള്‍നാടുകളിലുടെ ഒരു മനുഷ്യന്‍ സഞ്ചരിച്ചു. ഡേവിഡ് ലിവിംഗ്സ്റ്റണു പോലും മുമ്പേ സുവിശേഷ പ്രവര്‍ത്തനം നടത്തിയ ആഫ്രിക്കയിലെ ഒന്നാമത്തെ മിഷനറിയായിരുന്നു ഇദ്ദേഹം. ഡേവിഡ് ലിവിംഗ്സ്റ്റണു ഇദ്ദേഹം വലിയൊരു പ്രചോദനമായിത്തീരുകയും പില്ക്കാലത്ത് തന്‍റെ മകളെ ഡേവിഡ് ലിവിംഗ്സ്റ്റണു വിവാഹം ചെയ്തു കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു. തന്‍റെ 21-ാം വയസ്സില്‍ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലേക്ക് ചെന്ന് 50 ല്‍ പരം വര്‍ഷങ്ങള്‍ അവിടെ കര്‍ത്താവിനായി അദ്ധ്വാനിക്കുകയും ഏറ്റവും പ്രാകൃതവും ശത്രുതാപരവുമായ അന്തരിക്ഷത്തില്‍ ജീവിതം നയിക്കുകയും ചെയ്ത വീനിതനായ ഇദ്ദേഹം ഒരു ധീരനായ മിഷനറിയായി ഇന്നു ലോകമെങ്ങും സ്മരിക്കപ്പെടുന്നു. റോബര്‍ട്ട് മൊഫെറ്റ് എന്നാണ് അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ നാമം.

സ്കോട്ട്ലണ്ടില്‍ ജനിച്ച റോബര്‍ട്ട് മൊഫെറ്റ് ചെറുപ്പകാലത്ത് ഒരു തോട്ടക്കാരനായി ജോലി ചെയ്തു പോന്നു. ഒരു ദിവസം മിഷനറിമാരുടെ യോഗത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു പരസ്യം താന്‍ കാണുകയും അതില്‍ സംബന്ധിക്കണമെന്നു തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്തു. ആ യോഗത്തില്‍ വച്ച് പരിശുദ്ധാത്മ പ്രേരണ ലഭിക്കുകയും ഒരു മിഷനറിയായിത്തീരുവാന്‍ തന്‍റെ ജീവിതം സമര്‍പ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ڇഎന്‍റെ വഴികള്‍ക്കായി നീ നിന്‍റെ വഴികള്‍ ഉപേക്ഷിക്കുമോ? ജാതികളുടെ രക്ഷയ്ക്കായി കഷ്ടം സഹിക്കുവാന്‍ നീ ഒരുക്കമാണോ?ڈ എന്നു ദൈവശബ്ദം കേട്ടു. ڇഅതെ കര്‍ത്താവേ!ڈ എന്നു താന്‍ മറുപടി നല്കി. താമസംവിനാ താന്‍ ലണ്ടന്‍ മിഷനറി സൊസൈറ്റിയിലേക്ക് ശുപാര്‍ശ ചെയ്യപ്പെടുകയും അത് തനിക്ക് ആഫ്രിക്കയിലെ സുവിശേഷ വയല്‍ പ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് പാത ഒരുക്കുകയും ചെയ്തു.

1816 ല്‍ തന്‍റെ 21-ാംമത്തെ വയസ്സില്‍ ക്രിസ്തുവിന്‍റെ സുവിശേഷത്താല്‍ മുഴുലോകവും പിടിച്ചടക്കുവാനുള്ള ഒരു യൗവ്വനക്കാരന്‍റെ എരിവോടും ആവേശത്തോടും കൂടി മൊഫെറ്റ് ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലേക്ക് കപ്പല്‍ കയറി. ആ പ്രവൃത്തിക്കുള്ള യോഗ്യത തനിക്കില്ല എന്ന ചിന്തയാല്‍ മിഷന്‍ നേതാക്കാന്മാര്‍ ആരംഭത്തില്‍ വിമുഖത പ്രകടിപ്പിക്കുകയുണ്ടായി. എന്നാല്‍ കര്‍ത്താവിനായി സമര്‍പ്പിക്കപ്പെട്ട ആ ജീവിതം മുഖാന്തരം അനേകരെ ദൈവരാജ്യത്തിലേക്ക് ആനയിച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ കണക്കുകൂട്ടലുകള്‍ തെറ്റാണെന്നു പില്ക്കാലത്ത് താന്‍ തെളിയിച്ചു.

ആഫ്രിക്കയില്‍ കാലുകുത്തിയപ്പോള്‍ മൊഫെറ്റിനു അതൊരു ദുഷ്ക്കരമായ യുദ്ധമായിരുന്നു. തീരദേശത്തു നിന്നു ഉള്‍നാടുകളിലേക്കു പോയി അവിടുത്തെ ഗോത്രവര്‍ഗ്ഗക്കാരോടു സുവിശേഷമറിയിക്കുവാന്‍ അവസാനം അദ്ദേഹത്തിനു അനുമതി ലഭിച്ചു. ആപല്‍ക്കരമായ ഉള്‍നാടുകളിലേയ്ക്കുള്ള യാത്രാ മദ്ധ്യേ അത്യുഷ്ണത്താലും ജലദൗര്‍ലഭ്യത്താലും അദ്ദേഹം മരണത്തിന്‍റെ വക്കോളം എത്തിച്ചേര്‍ന്നു. എങ്കിലും താന്‍ അവയെല്ലാം ക്ഷമയോടെ അതിജീവിച്ചു. ഒരു രാത്രിയില്‍ താന്‍ ഒരു ഡച്ചുക്കാരന്‍റെ വസതിയില്‍ താമസിച്ചപ്പോള്‍ തന്‍റെ യാത്രോദ്ദേശ്യം എന്താണെന്നു അവര്‍ ആരായുകയുണ്ടായി. څആഫ്രിക്കനറുടെچ ഗ്രാമത്തിലേയ്ക്കാണ് താന്‍ പോകുന്നത് എന്നു അവരെ അറിയിച്ചു. (ദക്ഷിണാഫ്രിക്കാ മുഴുവന്‍ ഏറ്റവും ഭയപ്പെട്ടിരുന്നതും വെറുത്തിരുന്നതുമായ ഒരു വ്യക്തിയായിരുന്നു ആഫ്രിക്കനര്‍. പലരെയും കൊല്ലുകയും ദക്ഷിണാഫ്രിക്ക മുഴുവന്‍ ഭീതിയും ശത്രുതയും പരത്തുകയും ചെയ്ത ഒരു ദുഷ്ടഗോത്രത്തലവനായിരുന്നു അയാള്‍.) ڇആഫ്രിക്കനര്‍ നിന്‍റെ തോല്‍ ഉരിച്ചു അവനു നൃത്തം ചവിട്ടാനുള്ള ഡ്രം ഉണ്ടാക്കുകയും നിന്‍റെ തലയോട്ടിയെ അവനൊരു പാനപാത്രമാക്കുകയും ചെയ്യും!ڈ എന്നു ആ ഡച്ചുകുടുംബം മൊഫെറ്റിനു മുന്നറിയിപ്പ് നല്കി. ഇങ്ങനെയുള്ള മുന്നറിയിപ്പ് ഉണ്ടായെങ്കിലും ആഫ്രിക്കനറുടെ ഗ്രാമത്തില്‍ പോകുന്നത് ദൈവഹിതമാണെന്നു മൊഫെറ്റ് തീരുമാനിച്ചു. എന്നാല്‍ മൊഫെറ്റ് ആഫ്രിക്കനറെ മുഖാമുഖം കണ്ടപ്പോള്‍ അയാള്‍ അത്ഭുതകരമാം വിധം സൗമ്യനായി കാണപ്പെടുകയും മൊഫെറ്റിനു ഒരു വീടു പണിതു കൊടുക്കുവാന്‍ തന്‍റെ ജനത്തോട് ആജ്ഞാപിക്കുകയും ചെയ്തു. ആ ചെറുകുടിലില്‍ അവിടുത്തെ ഗോത്രവര്‍ഗ്ഗക്കാരെപ്പോലെ മൊഫെറ്റ് ഒരു ലളിതജീവിതം നയിച്ചു. പാലും ഉണക്കയിറച്ചിയുമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മുഖ്യ ആഹാരം. രാവും പകലും താന്‍ ഗോത്രവര്‍ഗ്ഗക്കാരോടു സുവിശേഷം അറിയിക്കുകയും താമസംവിനാ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്കൊരു സ്കൂള്‍ ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു. ആഫ്രിക്കനര്‍ ഈ യോഗങ്ങളില്‍ സംബന്ധിക്കുകയും ക്രിസ്തുവിന്‍റെ സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ചും അവന്‍റെ ബലിമരണത്തെക്കുറിച്ചും സ്വര്‍ഗ്ഗീയ മഹിമകളെക്കുറിച്ചും മൊഫെറ്റുമായി ദീര്‍ഘനേരം സംഭാഷണത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെടുകയും ചെയ്തു. അവസാനമായി മൊഫെറ്റ് ആഫ്രിക്കനറെ കര്‍ത്താവിനായി നേടുകയും അവന്‍റെ മാനസാന്തരം തന്‍റെ ശുശ്രൂഷയിലെ ഏറ്റവും വലിയ നേട്ടവുമായിത്തീരുകയും ചെയ്തു. ആഫ്രിക്കനര്‍ ചെയ്ത പലകുറ്റകൃത്യങ്ങള്‍ നിമിത്തം സര്‍ക്കാര്‍ അയാളെ പിടിക്കുവാന്‍ അന്വേഷിച്ച് വരികയായിരുന്നു. എന്നാല്‍ മൊഫെറ്റ് ആദ്ദേഹത്തെ തീരദേശത്തേയ്ക്ക് കൊണ്ടുവന്നപ്പോള്‍ അയാളുടെ മാനസാന്തരവും പുതുജീവിതവും കണ്ട് സര്‍ക്കാര്‍ ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാര്‍ അത്ഭുതപ്പെടുകയും അയാള്‍ക്ക് ശിക്ഷ ഇളവുചെയ്തു കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു. തന്‍റെ മതപ്രവര്‍ത്തനവും മിഷനറി പ്രവര്‍ത്തനവും മുഖാന്തിരം ചില രാഷ്ട്രീയ പ്രശ്നങ്ങള്‍ക്കു പരിഹാരം വരുത്തിയതിനാല്‍ മൊഫെറ്റിന് ആ കാലത്ത് സര്‍ക്കാരിന്‍റെ പിന്തുണയും ലഭിച്ചിരുന്നു.

മൊഫെറ്റ് സൗത്താഫ്രിക്കയില്‍ പോയി മൂന്നു വര്‍ഷത്തിനു ശേഷം ആഫ്രിക്കയില്‍ എത്തിയ മേരി സ്മിത്തിനെ വിവാഹം ചെയ്തു. മേരി സ്മിത്തിനെ വിവാഹം കഴിപ്പിച്ചു തരേണമെന്നു മൊഫെറ്റ് ആഫ്രിക്കയിലേയ്ക്കു പോകുന്നതിനു മുമ്പ് മേരിയുടെ പിതാവിനോട് അഭ്യര്‍ത്ഥിച്ചിരുന്നു. എന്നാല്‍ അതിനു ڇഈ രാജ്യത്തു താമസിക്കുമെങ്കില്‍ ഈ വിവാഹത്തിനു എനിക്കും എന്‍റെ ഭാര്യക്കും യാതൊരു എതിര്‍പ്പുമില്ല. എന്നാല്‍ ഞങ്ങളുടെ ഏക പുത്രി ഏതെങ്കിലും അപരിഷ്കൃത രാജ്യത്തിലേയ്ക്കു പോകുന്നതിനു അവിടെപല കഷ്ടങ്ങള്‍ സഹിക്കുന്നതിനും ഒരു പക്ഷേ മരണം തന്നേ സംഭവിക്കുന്നതിനു ഞങ്ങള്‍ ഒരിക്കലും സമ്മതിക്കുകയില്ലڈ എന്നു അദ്ദേഹം മൊഫെറ്റിനു മറുപടി നല്കിയിരുന്നു. അതിനാല്‍ ദൈവവിളി സ്വീകരിച്ച് വിവാഹമോഹം ഉപേക്ഷിച്ചിട്ട് ആഫ്രിക്കയിലേക്ക് പോകുവാന്‍ മൊഫെറ്റ് തീരുമാനിച്ചു. എങ്കിലും മേരിയുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ എന്നെങ്കിലും തങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം മാറ്റും എന്ന പ്രതീക്ഷ താന്‍ വച്ചുപുലര്‍ത്തിയിരുന്നു. അത് അങ്ങനെതന്നേ സംഭവിച്ചു. അവര്‍ പിന്നിട് തങ്ങളുടെ സമ്മതം അറിയിക്കുകയും മൊഫെറ്റിന്‍റെ അന്‍പതു വര്‍ഷത്തിലധികമുള്ള ശുശ്രൂഷയില്‍ മേരി അതിയായ ആശ്വാസവും തുണയുമായി തീരുകയും ചെയ്തു. തങ്ങളുടെ മൂന്നുകുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ശൈശവത്തിലും കൗമാരത്തിലും നഷ്ടപ്പെടേണ്ടി വരികയും അവര്‍ക്ക് വളരെ കഷ്ടതകള്‍ അഭിമുഖീകരിക്കേണ്ടി വരികയും ചെയ്തുവെങ്കിലും ആഫ്രിക്കയിലെ തങ്ങളുടെ സുവിശേഷപ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ മറ്റുള്ളവരുടെ സുവിശേഷ പ്രചരണത്തിനു ചവിട്ടിക്കയറുവാനുള്ള കല്പടവുകളായി മാറ്റപ്പെട്ടു. പില്ക്കാലത്ത് ആഫ്രിക്കയിലെ വലിയ മിഷനറിയായിത്തീര്‍ന്ന ഡേവിഡ് ലിവിംഗ്സ്റ്റണ്‍ അവരുടെ മൂത്തപുത്രിയെ വിവാഹം ചെയ്തു. മറ്റു നാലു മക്കള്‍ ആഫ്രിക്കയില്‍ തന്നെ മിഷനറി പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ തുടര്‍ന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.

ബാല്യകാലത്തില്‍ മൊഫെറ്റിന് വിദ്യാഭ്യാസത്തോട് വിരക്തി തോന്നിയതിനാല്‍ അതില്‍ നിന്നു രക്ഷപ്പെടുന്നതിനു മറ്റു ജോലികള്‍ ചെയ്യുവാന്‍ താല്പര്യപ്പെട്ടിരുന്നു. എന്നാല്‍ പില്ക്കാലത്തു ആയിരങ്ങളെ വിദ്യാഭ്യാസം ചെയ്യിക്കുന്നതിനു ദൈവം ഈ ബാലനെ ഉപയോഗിച്ചു. പഠിക്കുന്നതിനു വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള څസെക്കുവാനچ എന്ന ആഫ്രിക്കന്‍ ഭാഷ അദ്ദേഹം ഹൃദിസ്ഥമാക്കുകയും ദേശവാസികളുടെ പ്രയോജനത്തിനായി ആ ഭാഷയില്‍ വേദപുസ്തകം പരിഭാഷപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. ആഫ്രിക്കന്‍ ജനതയെ പ്രബുദ്ധരാക്കുന്നതിന് അദ്ദേഹം മറ്റു പല പുസ്തകങ്ങള്‍ രചിക്കുകയും പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങള്‍ ഇറക്കുകയും ചെയ്തു. മാത്രമല്ല മറ്റുള്ളവരെ അന്യദേശങ്ങളിലെ മിഷനറി പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്കു തല്പരരാക്കേണ്ടതിനു പല ലേഖനങ്ങളും പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്നു. കൃഷിയിലും ജലസേചനത്തിലും ആധുനിക പദ്ധതികള്‍ നടപ്പിലാക്കികൊണ്ട് ആഫ്രിക്കന്‍ ജനതയുടെ ജീവിത നിലവാരം ഉയര്‍ത്തിയതിനാല്‍ അദ്ദേഹം ദേശത്ത് പ്രസിദ്ധനായിത്തീര്‍ന്നു. ജനത്തിന്‍റെ ആത്മീകവും ഭൗമികവുമായ ഉന്നമനത്തിനായി അദ്ദേഹം അക്ഷീണം പരിശ്രമിച്ചു. ദൈവം ആഫ്രിക്കന്‍ ദേശത്ത് വന്‍ കാര്യങ്ങള്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുമെന്നവിശ്വാസത്തോടുകൂടി ആത്മീയ മരുഭൂമിയായ ഈ ദേശം ഒരുനാള്‍ ദൈവത്തിന്‍റെ മലര്‍വാടിയായി മാറ്റപ്പെടുംڈ എന്നും അദ്ദേഹം പ്രവചിച്ചു.

ജനത്തെ ക്രിസ്തുവിന്‍റെ സുവിശേഷത്തിലേയ്ക്കു ആനയിക്കുന്നതിനായി ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ പല ഗ്രാമങ്ങളിലും ഗോത്രവര്‍ഗ്ഗക്കാരുടെ ഇടയിലും മൊഫെറ്റ് യാത്ര ചെയ്തു. തന്‍റെ യാത്രാ മദ്ധ്യേ പല മിഷനറി സ്ഥാപനങ്ങള്‍ നിര്‍മ്മിക്കുകയും അവ മറ്റുള്ളവരുടെ മിഷനറി പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്ക് വളരെ പ്രയോജനകരമായി തീരുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹം യാത്ര ചെയ്തിരുന്ന പാതകള്‍ പലപ്പോഴും ആപല്ക്കരവും തന്‍റെ ആരോഗ്യത്തിനു ഹാനികരവും ആയിരുന്നു. അതില്‍ ചില പാതകളില്‍ക്കൂടി സഞ്ചരിക്കുവാന്‍ ദേശവാസികള്‍ പോലും ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു. ڇഇവയെല്ലാം യേശുവിനു വേണ്ടിയും ജാതികളുടെ രക്ഷയ്ക്കു വേണ്ടിയുമാണല്ലോ എന്ന ചിന്ത എന്‍റെ കഷ്ടങ്ങളില്‍ എന്നെ ഉത്സുഹനാക്കിത്തീര്‍ക്കുന്നു എന്നു അദ്ദേഹം തന്‍റെ ലേഖനങ്ങളില്‍ എഴുതുകയുണ്ടായി. ڇഎന്നോടു ചോദിച്ചു കൊള്ളുക; ഞാന്‍ നിനക്കു ജാതികളെ അവകാശമായും ഭൂമിയുടെ അറ്റങ്ങളെ കൈവശമായും തരുംڈ.(സങ്കീ.2:8) എന്ന വേദവാക്യം തന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ അന്വര്‍ത്ഥമായിത്തീര്‍ന്നു. ബെക്കുവാനാ ലാന്‍റിലും(ഇപ്പോഴത്തെ ബോട്വാന)തെക്കേ റൊഡേഷ്യയിലും (ഇപ്പോഴത്തെ സിംബാവേ) അദ്ദേഹം ക്രിസ്തീയ സഭയ്ക്കു അടിസ്ഥാനം ഇട്ടു. തന്‍റെ ശുശ്രൂഷയാല്‍ ആയിരങ്ങള്‍ ക്രിസ്തുവിങ്കലേയ്ക്ക് ആനയിക്കപ്പെട്ടു. അതിനുള്ള പരീക്ഷകള്‍ വളരെ കയ്പ്പേറിയവയായിരുന്നു എങ്കിലും അതിന്‍റെ അനന്തരഫലങ്ങളും അനുഗ്രഹങ്ങളും കൂടുതല്‍ മാധുര്യമുള്ളതായി തീര്‍ന്നു.

1870-ല്‍ അദ്ദേഹം ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് മടങ്ങി വരികയും വിദേശ മിഷനറി പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനായി പല യോഗങ്ങളിലും സമ്മേളനങ്ങളിലും പ്രസംഗിക്കുകയും ചെയ്തു പോന്നു. 50 -ല്‍ അധികം ദീര്‍ഘവര്‍ഷങ്ങള്‍ ദൈവരാജ്യത്തിനായുള്ള അക്ഷീണപ്രയത്നാനന്തരം 1883-ല്‍ റോബര്‍ട്ട് മൊഫെറ്റ് താന്‍ പ്രിയം വച്ച കര്‍ത്താവിനോട് ചേര്‍ക്കപ്പെട്ടു.

David Brained

Birth. 20 April 1718

Death. 09 October 1747

ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡ്

ജോനാഥാന്‍ എഡ്വേര്‍ഡ്സ്, ജോര്‍ജ്ജ് വൈറ്റ് ഫീല്‍ഡ്, ജോണ്‍ വെസ്ലി മുതലായ മിഷണറിമാര്‍ “വന്‍ നവോത്ഥാനകാലത്ത്” ഇംഗ്ലിഷ് സംസാരിക്കുന്നവരുടെ ഇടയില്‍ സുവിശേഷ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ നടത്തിയിരുന്ന കാലത്ത് ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡ് എന്ന ഒരു യുവാവ് സുവിശേഷം എത്തിക്കാനായി അമേരിക്കയിലെ തദ്ദേശ ഇന്ത്യക്കാര്‍ എന്ന വര്‍ഗ്ഗത്തെ തിരഞ്ഞെടുത്തു. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മരണശേഷം ജോനാഥാന്‍ എഡ്വേര്‍ഡ്സ് തന്‍റെ ഡയറിക്കുറിപ്പുകള്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചപ്പോഴാണ് അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ച് പുറംലോകം കൂടുതല്‍ മനസ്സിലാക്കിയത്. പല ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ക്കും മിഷണറിമാര്‍ക്കും കര്‍ത്താവിന്‍റെ സേവയില്‍ തങ്ങളുടെ ജീവന്‍ അര്‍പ്പിക്കുവാന്‍ ഈ ഡയറിക്കുറിപ്പുകള്‍ പ്രേരകമായിത്തീര്‍ന്നു. വിംല്യം കേറി, സാമുവേല്‍ മാഴ്സ്ഡെന്‍, ഹെന്‍ട്രി മാര്‍ട്ടിന്‍ മുതലായവര്‍ ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡിന്‍റെ ജീവിതത്താല്‍ ആകര്‍ഷിക്കപ്പെടുകയും തങ്ങളുടെ ജീവിതം മിഷണറി പ്രവര്‍ത്തനത്തിനായി സമര്‍പ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡ് ഹ്രസ്വായുസ്സായി ചുരുക്കം ചില വര്‍ഷങ്ങള്‍ മാത്രമേ കര്‍ത്താവിനെ സേവിച്ചുള്ളുവെങ്കിലും തന്‍റെ ജീവിതവും ശുശ്രൂഷയും ഇന്നും പലര്‍ക്കും ഒരു ഉത്തേജകമായി തുടരുന്നു.

1718 ഏപ്രില്‍ 20-ാം തീയതി കണക്ടിക്കട്ടില്‍ ഹദ്ദാം എന്ന സ്ഥലത്ത് ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡ് ജാതനായി. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മാതാപിതാക്കള്‍ സമ്പന്നരും ഗവണ്‍മെന്‍റിലും സമൂഹത്തിലും ഉന്നത സ്ഥാനങ്ങള്‍ വഹിക്കുന്നവരും ആയിരുന്നു. എന്നാല്‍ അദ്ദേഹത്തിന് 9 വയസ്സുമാത്രം പ്രായമുള്ളപ്പോള്‍ തന്‍റെ പിതാവ് ഈ ലോകത്തോട് യാത്ര പറഞ്ഞു. അഞ്ചു വര്‍ഷത്തിനു ശേഷം തന്‍റെ മാതാവും നിത്യവിശ്രാമത്തില്‍ പ്രവേശിച്ചു. അതിനു ശേഷം തന്‍റെ സഹോദരിയോടൊത്ത് താമസിച്ചുവെങ്കിലും തന്‍റെ യൗവ്വനക്കാലത്തോക്കെയും ജീവിതത്തില്‍ ഒരു ഏകാന്തത അദ്ദേഹത്തിന് അനുഭവപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു. 21-ാംമത്തെ വയസ്സില്‍ അദ്ദേഹം മാനാസാന്തരപ്പെടുകയും തദനന്തരം എയില്‍ സര്‍വ്വകലാശാലയില്‍ ഉപരി പഠനത്തിനായി ചേരുകയും ചെയ്തു.

ജീവിതകാലമൊക്കെയും ഡേവിഡ് തന്‍റെ ശരീരത്തില്‍ രോഗങ്ങളും യാതനകളും അനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. എയില്‍ വച്ചൊരവസരത്തില്‍ രോഗം മൂര്‍ച്ഛിച്ചതിനാല്‍ ആരോഗ്യം വീണ്ടെക്കുന്നതിനായി അദ്ദേഹത്തെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് അയച്ചു. അദ്ദേഹം മടങ്ങി വന്നപ്പോള്‍ സര്‍വ്വകലാശാല പരിസരത്ത് ഒരു വന്‍ നവോത്ഥാനം ആളിപ്പടരുകയും ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡ് ആ പ്രസ്ഥാനത്തില്‍ ചേരുകയും ചെയ്തു.

എയില്‍ ആയിരുന്നപ്പോള്‍ ഒരു അവസരത്തില്‍ തന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ കരിനിഴല്‍ പടര്‍ത്തിയ ഒരു സംഭവം ഉണ്ടായി. ആ സര്‍വ്വകലാശാലയിലെ ഒരു അദ്ധ്യാപകനെതിരെ കുറ്റകരമായ വിമര്‍ശനം നടത്തിയെന്നുള്ള വ്യാജമായ ആരോപണം ഉണ്ടായി. അതിനു പരസ്യമായി ക്ഷമായാചനം നടത്തുവാനായി അദ്ദേഹത്തോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു എങ്കിലും അദ്ദേഹം അത് നിരസിച്ചു. അതിനാല്‍ അദ്ദേഹത്തെ സര്‍വ്വകലാശാലയില്‍ നിന്നു പുറത്താക്കി. സര്‍വ്വകലാശാലയില്‍ പുനഃപ്രവേശനം ലഭിക്കുമെന്നുള്ള പ്രതീക്ഷയില്‍ പില്ക്കാലത്ത് അദ്ദേഹം ഒരു ക്ഷമായാചനം എഴുതി അറിയിച്ചുവെങ്കിലും അത് അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടില്ല. അതിനാല്‍ എയില്‍ സര്‍വ്വകലാശാലയില്‍ നിന്ന് ബിരുദം നേടുവാന്‍ അദ്ദേഹത്തിന് സാധിച്ചില്ല.

ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡിന്‍റെ ജീവിതത്തിലെ ഈ വഴിത്തിരിവ് തന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ദൈവഹിതവും ദൈവോദ്ദേശ്യവും ആരായുവാന്‍ അദ്ദേഹത്തെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. “ദൈവത്തിനുവേണ്ടി മാത്രം ജീവിക്കുവാനോ സമ്പൂര്‍ണ്ണമായി അവന് സമര്‍പ്പിക്കുവാനോ ഞാന്‍ ഒരുനാളും വാഞ്ചിച്ചില്ല. അവന്‍റെ ശുശ്രൂഷയിലും അവന്‍റെ മഹത്വത്തിനായും എന്‍റെ ജീവിതം ചിലവിടണം എന്നു മാത്രമായിരുന്നു ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചത്:” എന്ന് ഈ പ്രതിസന്ധി ഘട്ടത്തില്‍ ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡ് എഴുതുകയുണ്ടായി. താന്‍ ഉപവാസത്തോടും പ്രാര്‍ത്ഥനയോടും കര്‍ത്താവിനെ അന്വേഷിച്ചപ്പോള്‍ കര്‍ത്താവ് അദ്ദേഹത്തോട് സംസാരിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി. തന്മൂലം പല ആത്മീക ശുശ്രൂഷകള്‍ താന്‍ ഏറ്റെടുത്ത് ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു. എന്നാല്‍ മുമ്പൊരിക്കലും സുവിശേഷം കേട്ടിട്ടില്ലാത്തവരുടെ മദ്ധ്യേ ശുശ്രൂഷ ചെയ്യുവാനുള്ള ഭാരം അദ്ദേഹത്തെ ഭരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. “മറ്റൊരാളുടെ അദ്ധ്വാനത്തില്‍ പ്രവേശിക്കുവാനോ സുവിശേഷം മുമ്പേ പ്രസംഗിക്കപ്പെട്ട സ്ഥലത്ത് ശുശ്രൂഷ ചെയ്യുവാനോ ഞാന്‍ പ്രസംഗിക്കുവാന്‍ ആരംഭിച്ച നാള്‍ മുതല്‍ എനിക്കിഷ്ടമില്ലായിരുന്നു”എന്നു അദ്ദേഹം പ്രസ്താവിച്ചു. അതിനാല്‍ ഇന്ത്യക്കാരോട് സുവിശേഷം അറിയിക്കുവാന്‍ അദ്ദേഹം യാത്ര തിരിച്ചു. ആ നാളുകളില്‍ അദ്ദേഹം രോഗിയായിരുന്നു. ഇന്നത്തെ മിഷന്‍ അധികാരികള്‍ ആയിരുന്നുവെങ്കില്‍ ഇപ്രകാരമുള്ള ഒരു വ്യക്തിയെ ഒരു ശുശ്രൂഷകനായി ഒരിക്കലും അംഗീകരിക്കുകയില്ലായിരുന്നു. ആ നാളുകളില്‍ അപരിഷ്കൃതരായിരുന്ന ഇന്ത്യക്കാരുടെ മദ്ധ്യേ സുവിശേഷപ്രചരണം നടത്തുന്നതിന് യാതൊരു പ്രയത്നവും ആരും ചെയ്തിരുന്നില്ല. ഈ അപരിഷ്കൃതര്‍ക്ക് ആത്മാവ് ഇല്ല എന്നുപോലും ചിലര്‍ വാദിച്ചിരുന്നു. എങ്കിലും അങ്ങനെയുള്ള ജനത്തിന്‍റെ മദ്ധ്യേ വസിക്കുവാനും സുവിശേഷത്തിന്‍റെ സത്യവെളിച്ചം അവര്‍ക്കു പകര്‍ന്നുകൊടുക്കുവാനും കര്‍ത്താവ് ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡിന് വാതില്‍ തുറന്നുകൊടുത്തു.

24-ാംമത്തെ വയസ്സില്‍ അദ്ദേഹം ഇന്ത്യക്കാരുടെ മദ്ധ്യേ ശുശ്രൂഷയാരംഭിച്ചു. ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡിന്‍റെ ആ നാളുകളിലെ ഡയറിക്കുറിപ്പുകള്‍ ആയിരക്കണക്കിന് ആളുകള്‍ക്ക് പ്രചോദനവും അനുഗ്രഹവും പകരുന്നവ ആയിരുന്നു. താന്‍ ഇന്ത്യയുടെ കിഴക്കേ തീര പ്രദേശത്ത് സുവിശേഷ പ്രസംഗങ്ങള്‍ നടത്തുവാന്‍ ആരംഭിച്ചു. തന്‍റെ അനാരോഗ്യം വകവയ്ക്കാതെ നശിച്ചുപോകുന്ന ആത്മാക്കളെക്കുറിച്ചുള്ള ഭാരത്താല്‍ പ്രേരിതനായി ആയിരക്കണക്കിന് മൈലുകള്‍ അദ്ദേഹം കുതിരപ്പുറത്ത് യാത്ര ചെയ്ത് സുവിശേഷം അറിയിച്ചു.

തികച്ചും അപരിഷ്കൃതരായ മനുഷ്യര്‍ താമസിക്കുന്ന സ്ഥലത്തെക്കുറിച്ച് ഒരിക്കല്‍ അദ്ദേഹത്തിന് അറിവു കിട്ടുകയും സുവിശേഷം പ്രസംഗിക്കുവാന്‍ ആ സ്ഥലത്തുപോകുവാന്‍ തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്തു. ഒരു സന്ധ്യക്ക് അദ്ദേഹം ആ ഗ്രാമത്തില്‍ എത്തിച്ചേര്‍ന്നു. അപ്പോള്‍ അവിടെ അഗ്നികുണ്ഠത്തില്‍ നിന്നു പുക ഉയരുന്നത് കാണുകയാല്‍ പിറ്റേന്ന് നേരം വെളുത്തശേഷം അവരെ സമീപിക്കാമെന്ന് അദ്ദേഹം തീരുമാനിച്ചു. എന്നാല്‍ ഗ്രാമത്തലവനും കൂട്ടരും ചേര്‍ന്ന് അദ്ദേഹത്തെ ആക്രമിച്ചു കൊല്ലുവാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. അവര്‍ അദ്ദേഹത്തെ സമീപിച്ചപ്പോള്‍ ഇന്ത്യാക്കാരുടെ രക്ഷയ്ക്കായി അദ്ദേഹം ദൈവത്തോടു കണ്ണുനീരോടെ നിലവിളിച്ചു പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് അവര്‍ കണ്ടു. ക്രിസ്തുവും അവന്‍റെ മഹത്തായ കാല്‍വരിയാഗവും അവരുടെ ജീവിതത്തില്‍ യാഥാര്‍ത്ഥ്യമായി തീരുവാനായി അദ്ദേഹം നിലവിളിക്കുകയായിരുന്നു. അവര്‍ നോക്കി നില്ക്കെ ഉഗ്രവിഷമുള്ള ഒരു പാമ്പ് ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡിനെ കടിക്കുവാനായി അദ്ദേഹത്തോട് അടുക്കുന്നത് കണ്ടു. അതിനു ശേഷം പെട്ടെന്നു ആ പാമ്പ് ഇരുട്ടില്‍ അപ്രത്യക്ഷമായി. ഈ വെള്ളക്കാരനില്‍ എന്തോ അമാനുഷിക ശക്തിയുണ്ടെന്നു ചിന്തിച്ച് അമ്പരന്ന് ആ ഗ്രാമവാസികളെല്ലാം തല്‍ക്ഷണം അവിടെ നിന്ന് ഓടിമറഞ്ഞു. പിറ്റെ ദിവസം പ്രഭാതത്തില്‍ ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡ് അവരെ സമീപിച്ചപ്പോള്‍ താന്‍ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത തരത്തില്‍ നല്ലൊരു സ്വീകരണം അദ്ദേഹത്തിനു ലഭിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിനായി വാതിലുകള്‍ തുറക്കപ്പെടുകയും അദ്ദേഹം അവരുടെ മദ്ധ്യേ ഇരുന്ന് യെശയ്യാ പ്രവചനം 53-ാം അദ്ധ്യായത്തെ ആസ്പദമാക്കി ദൈവസ്നേഹത്തെക്കുറിച്ചും അവര്‍ക്കു വേണ്ടി ക്രിസ്തു അനുഷ്ഠിച്ച മഹായാഗത്തെക്കുറിച്ചും അവരോട് പ്രസംഗിച്ചു. പ്രസംഗം അവസാനിച്ചപ്പോള്‍ അവരില്‍ പലരും കണ്ണുനീര്‍ ഒഴുക്കുകയും തലേ ദിവസം അദ്ദേഹത്തെ കൊല്ലുവാന്‍ ശ്രമിച്ച ഗ്രാമത്തലവന്‍ “ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡچ് നമുക്ക് വളരെ അത്ഭുതകരമായ മധുരസന്ദേശം കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുന്നു എന്നു പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു. ദേശവാസികളായ ഇന്ത്യക്കാര്‍ക്ക് രക്ഷയുടെ സന്ദേശം എത്തിക്കുവാന്‍ കര്‍ത്താവ് ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡിനെ ഇപ്രകാരം ശക്തിയായി ഉപയോഗിച്ചു.

ഇന്ത്യക്കാരുടെ രക്ഷയ്ക്കായി ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡ് പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ വളരെ പോരാടുകയും ദീര്‍ഘസമയം മദ്ധ്യസ്ഥതയില്‍ മുഴുകയും ചെയ്തു. ഈ പ്രാര്‍ത്ഥനാ പരമ്പരകളെക്കുറിച്ച് ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡ് തന്‍റെ ഡയറിയില്‍ താഴെകാണും വിധം രേഖപ്പെടുത്തി.”പല ആത്മാക്കള്‍ക്കു വേണ്ടി പോരാടുവാന്‍ ദൈവം എന്നെ സഹായിക്കുകയും മദ്ധ്യസ്ഥ പ്രാര്‍ത്ഥനയുടെ മാധൂര്യത്തില്‍ ഞാന്‍ മുഴുകുകയും ചെയ്തു”. “ഈ പ്രഭാതത്തില്‍ ഞാന്‍ രണ്ടു മണിക്കുറോളം രഹസ്യപ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ ചെലവിടുകയും ആത്മാക്കളുടെ നിത്യതയ്ക്കായി സാധാരണയില്‍ കവിഞ്ഞ് വേദന അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്തു. അതിരാവിലെ സുര്യന്‍ ഉദിക്കുന്നതിന് മുമ്പേ ആണെക്കിലും എന്‍റെ ശരീരം വിയര്‍പ്പിനാല്‍ നനഞ്ഞിരുന്നു.”വനത്തിനുള്ളില്‍ ദീര്‍ഘസമയം പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ ചെലവിടുകയും ഈ ലോകത്തിന് അതീതമായി ഉയര്‍ത്തപ്പെട്ടതു പോലെ അനുഭവപ്പെടുകയും ചെയ്തു”.”പകല്‍ മുഴുവന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ ഉറ്റിരിക്കുവാന്‍ സാധിച്ചു. ഈ ദിവസം രാവിലെ മുതല്‍ രാത്രി വരെ രഹസ്യ ഉപവാസപ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ ചെലവിട്ടു”. ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡിന്‍റെ പ്രാര്‍ത്ഥനാ ജീവിതത്തെ വെളിപ്പെടുത്തുന്ന ചുരുക്കം ചില ഉദാഹരണങ്ങള്‍ ആണ് ഇവ. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ഹ്രസ്വകാല ശുശ്രൂഷയ്ക്കുള്ളില്‍ സംഭവിച്ച പല അത്ഭുതങ്ങളുടെയും ദൈവീക നടത്തിപ്പുകളുടെയും വിവരണങ്ങള്‍ തന്‍റെ ഡയറിക്കുറിപ്പുകളില്‍ കാണാവുന്നതാണ്. ദൈവത്തെ പൂര്‍ണ്ണ ഹൃദയത്തോടെ അന്വേഷിക്കുന്ന ഒരാള്‍ക്കായി ദൈവം എന്തെല്ലാം ചെയ്യും എന്നതിനെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ജീവിതം വലിയ പ്രചോദനം നല്കുന്നു.

രക്ഷിക്കപ്പെടാത്ത ശത്രുക്കളായ മനുഷ്യരുടെ ഇടയില്‍ ശുശ്രൂഷ ചെയ്യുമ്പോള്‍ നേരിട്ട എല്ലാ ബുദ്ധിമുട്ടുകളിലും പരീക്ഷകളിലും കര്‍ത്താവ് ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡിനോട് കൂടെ ഇരുന്നു. ചില മാസത്തെ ശുശ്രൂഷയ്ക്കു ശേഷം ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡ് തന്‍റെ ഡയറിയില്‍ ഇപ്രകാരം എഴുതി: “ഞാന്‍ 47 ഇന്ത്യക്കാര്‍ക്ക് സ്നാനം നല്കി. അതില്‍ 23 പേര്‍ മുതിര്‍ന്നവരും 24 പേര്‍ യൗവ്വനക്കാരും ആയിരുന്നു……ദൈവത്തിന്‍റെ അളവറ്റ കൃപയാല്‍ ഏതെങ്കിലും ദുഷ്പ്രചാരണത്താലോ അവിശ്വാസികളുടെ പ്രേരണയാലോ അവരില്‍ ആരും തന്നെ തങ്ങളുടെ ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസം തള്ളിക്കളഞ്ഞില്ല.” പരസ്പരം പതിവായി യുദ്ധം ചെയ്യുകയും കൊല്ലുകയും ചെയ്യുന്ന ഗോത്രവര്‍ഗ്ഗക്കാരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഇതു വലിയൊരു വിജയമായിരുന്നു!

തന്‍റെ അനാരോഗ്യം വകവയ്ക്കാതെ ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡ് ആരാലും അന്വേഷിക്കപ്പെടാത്ത നാശയോഗ്യരായ ഇന്ത്യന്‍ ആദിവാസികളുടെ ഇടയില്‍ തന്‍റെ ശുശ്രൂഷ തുടര്‍ന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. തന്‍റെ ആരോഗ്യം നഷ്ടപ്പെടും തോറും കര്‍ത്താവിന്‍റെ വേലയിലുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ തീക്ഷ്ണത വര്‍ദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. മുമ്പോട്ടുള്ള തന്‍റെ യാത്രയില്‍ നിന്ന് അദ്ദേഹത്തെ പിന്തിരിപ്പിക്കുവാന്‍ യാതൊരു ശക്തിക്കും കഴിഞ്ഞില്ല. തന്‍റെ ജീവിതാന്ത്യത്തില്‍ അദ്ദേഹം ഇപ്രകാരം പ്രസ്താവിച്ചു:”ക്രിസ്തു പ്രവര്‍ത്തിച്ചതു പോലെ ദൈവത്തിന്‍റെ നല്ല പ്രവൃത്തി ചെയ്തു തികയ്ക്കുന്നതിനു തുല്യമായി ലോകത്തില്‍ മറ്റൊന്നും തന്നെയില്ല. ദൈവത്തിനായി ജീവിക്കുകയും അവനെ പ്രസാദിപ്പിക്കുകയും അവന്‍റെ പൂര്‍ണ്ണഹീതം നിറവേറ്റുകയും ചെയ്യുന്നതുപോലെ നമുക്ക് പൂര്‍ണ്ണതൃപ്തി നല്കുന്നതായി ലോകത്തില്‍ മറ്റൊന്നും ഞാന്‍ കാണുന്നില്ല”. ചുരുക്കം ചില വര്‍ഷങ്ങള്‍ കര്‍ത്താവിനെ ത്യാഗോജ്ജ്വലമായി സേവിച്ച ശേഷം തന്‍റെ 29-ാംമത്തെ വയസ്സില്‍ ക്ഷയരോഗ ബാധയെത്തുടര്‍ന്ന് ഡേവിഡ് ബ്രെയ്നേഡ് താന്‍ പ്രിയം വച്ച കര്‍ത്താവിനോട് ചേര്‍ന്നു. മരണശേഷവും തന്‍റെ ജീവിതവും സാക്ഷ്യവും ഇന്നും ലോകത്തോട് സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

1. John Bunyan (Birth. 28 Nov 1628—–Death. 31 Aug 1688)

ജോണ്‍ ബനിയന്‍

സത്യവേദപുസ്തകം കഴിഞ്ഞാല്‍ ഏറ്റവും അധികം പ്രചാരം സിദ്ധിച്ചിട്ടുള്ള ڇപരദേശി മോക്ഷയാത്രڈ (Pilgrim’s Progress) എന്ന പുസ്തകത്തിന്‍റെ ഗ്രന്ഥകര്‍ത്താവ് എന്ന നിലയില്‍ ലോകവ്യാപകമായി പ്രസിദ്ധിയാര്‍ജ്ജിച്ച ഒരു വ്യക്തിയാണ് ജോണ്‍ ബനിയന്‍. ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസമോ പ്രത്യേക പരിശീലനമോ ലഭിച്ചിരുന്നില്ലെങ്കിലും അദ്ദേഹം ഒരു ഭാവനാ സമ്പന്നനായ എഴുത്തുകാരനായിരുന്നു. യേശുക്രിസ്തുവിന്‍റെ സുവിശേഷത്തിനു വേണ്ടി അദ്ദേഹം സഹിച്ച കഷ്ടതകളുടെയും യാതനകളുടെയും പരീക്ഷകളുടെയും പേരിലായിരിക്കും നിത്യതയില്‍ ഈ പ്രിയ ദൈവദാസന്‍ ഏറ്റവും അധികം അറിയപ്പെടുക. അദ്ദേഹം സഹിച്ച കഷ്ടതകളും പരീക്ഷകളും നമുക്കു ഏവര്‍ക്കും അനുകരണീയമത്രേ.

1628-ല്‍ ഇംഗ്ലണ്ടിലെ ഒരു ദരിദ്ര കുടുംബത്തില്‍ ആയിരുന്നു ജോണ്‍ ബനിയന്‍ ജനിച്ചു വളര്‍ന്നത്. എഴുതുവാനും വായിക്കുവാനും ഉള്ള അഭ്യസനം അല്ലാതെ അതിനപ്പുറമായി യാതൊരു വിദ്യാഭ്യാസവും അദ്ദേഹത്തിനു ലഭിച്ചിരുന്നില്ല. വളര്‍ന്നു വന്നപ്പോള്‍ ഒരു തകരപ്പണിക്കാരനായി അദ്ദേഹം ജോലി ചെയ്തു. പതിനാഞ്ചാമത്തെ വയസ്സില്‍ പട്ടാളത്തില്‍ ചേര്‍ന്ന് രണ്ടു വര്‍ഷം വിദൂര സ്ഥലങ്ങളില്‍ അദ്ദേഹം സേവനം അനുഷ്ഠിച്ചു. ഈ കാലയളവില്‍ ദൈവം അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മേല്‍ പ്രത്യേകമായി ദൃഷ്ടിവച്ച് സംഭവിക്കാമായിരുന്ന എല്ലാവിധ ആപത്തുകളില്‍ നിന്നും മരണത്തില്‍ നിന്നും വിടുവിച്ചു. ആ കാലത്ത് ജോണിന് ക്രിസ്തുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവില്ലാതിരുന്നതിനാല്‍ അദ്ദേഹം പലവിധ തെറ്റുകളില്‍ അകപ്പെടുവാനിടയായി. തന്‍റെ പൂര്‍വ്വകാലജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം ഇപ്രകാരം രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ڇഎനിക്കു തുല്യരായി ആരും ഇല്ലായിരുന്നു. പ്രത്യേകിച്ചും എന്‍റെ യൗവ്വനപ്രായം പരിഗണിക്കുമ്പോള്‍ മറ്റുള്ളവരെ ശപിക്കുന്നതിലും കള്ളസത്യം ചെയ്യുന്നതിലും ഭോഷ്ക്കു സംസാരിക്കുന്നതിലും ദൈവദൂഷണം പറയുന്നതിലും എല്ലാവിധ ദോഷങ്ങളും ഭക്തിവിരുദ്ധ പ്രവൃത്തികളും ചെയ്യുന്ന കാര്യത്തിലും എന്‍റെ യുവസ്നേഹിതരുടെ മദ്ധ്യേ ഞാന്‍ അവരുടെ നേതാവായിരുന്നു.ڈ

വിവാഹിതനായതോടുകൂടെ ജോണിന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ ഒരു സമൂല വ്യതിയാനം സംഭവിച്ചു. ഒരു ദരിദ്രയായ യുവതിയെ അദ്ദേഹം വിവാഹം ചെയ്തു. ജോണിന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ വലിയ പരിവര്‍ത്തനം സൃഷ്ടിച്ച രണ്ടു പുസ്തകങ്ങള്‍ അവള്‍ തന്‍റെ ഭവനത്തിലേക്കു കൊണ്ടു വരികയുണ്ടായി. ഒന്ന്, څസാമാന്യ മനുഷ്യന്‍റെ സ്വര്‍ഗ്ഗീയ പാതچ((The Plain Man’s Pathway to Heaven) രണ്ട്, څദൈവഭക്തിയിലെ അഭ്യസനംچ(The Pratice of Piety). ജോണിന്‍റെ ക്രിസ്തുവിങ്കലേക്കുള്ള മാനസാന്തരം പെട്ടെന്നല്ല പ്രത്യുതാ, പില്ക്കാലത്ത് പലവിധമായ ചിന്തകളോടും അരക്ഷിത ബോധത്തോടും നിരാശയോടും സംശങ്ങളോടും പോരാടിയപ്പോള്‍ സാവധാനമത്രേ സംഭവിച്ചത്. തന്‍റെ മാനസാന്തരത്തെക്കുറിച്ച് ڇപാപികളില്‍ പ്രധാനിയുടെമേല്‍ വര്‍ദ്ധിച്ചുവരുന്ന ദൈവകൃപڈ(Grace Abounding to the Chief of Sinners)എന്ന തന്‍റെ ആത്മകഥയില്‍ വിവരിച്ചിരിക്കുന്നു. ആ ദിവസത്തെക്കുറിച്ച് താന്‍ ഇപ്രകാരം എഴുതിയിരിക്കുന്നു ڇനിന്‍റെ നീതിയെ നന്മയിലേക്കു തിരിച്ചത് എന്‍റെ സല്‍സ്വഭാവമല്ല, തിന്മയിലേക്കു തിരിച്ചത് എന്‍റെ ദുഃസ്വഭാവവുമല്ല. പ്രത്യുതാ, എന്‍റെ നീതി യേശുക്രിസ്തു മാത്രമാകുന്നു എന്നു ഞാന്‍ ഗ്രഹിച്ചു. എന്‍റെ കാലിലെ ചങ്ങലകള്‍ വാസ്തവമായി അഴിഞ്ഞു വീണു. എന്‍റെ കഷ്ടതകളില്‍ നിന്നും ബന്ധനങ്ങളില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ മോചിതനായി. എന്‍റെ എല്ലാവിധ പരീക്ഷകളും എന്നെ വിട്ടോടിപ്പോയി. അപ്പോള്‍ ദൈവകൃപയിലും ദൈവസ്നേഹത്തിലും ആനന്ദിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ സ്വന്തഭവനത്തിലേക്ക് മടങ്ങിപ്പോയി.ڈ

1655-ല്‍ ആദ്യമായി സഭയില്‍ പ്രസംഗിക്കുവാന്‍ സഭാ നടത്തിപ്പുകാര്‍ തന്നോടു ആവശ്യപ്പെട്ടു. തന്‍റെ സുവിശേഷപ്രസംഗങ്ങളുടെ ആരംഭമായിരുന്നു അത്. പതിനേഴില്‍പരം വര്‍ഷങ്ങള്‍ സുവിശേഷം പ്രസംഗിച്ചുവെങ്കിലും അതിനുശേഷമാണ് അദ്ദേഹത്തെ പാസ്റ്ററായി നിയമിച്ചത്. ബനിയന്‍റെ പ്രസംഗം കേട്ട് നൂറു കണക്കിനു ആത്മാക്കള്‍ മാനസാന്തരപ്പെട്ടിരുന്നു. യാതൊരു ഉപരിപഠനവും സിദ്ധിച്ചിട്ടില്ലാത്ത വെറും ഒരു തകരപ്പണിക്കാരന് ഇത്ര ഭംഗിയായി ജനങ്ങള്‍ക്ക് ബോധ്യപ്പെടുത്തക്കവണ്ണം ദൈവവവചനം വ്യാഖ്യാനിച്ചുകൊടുക്കുവാന്‍ കഴിഞ്ഞത് തികച്ചും അത്ഭുതമായിരുന്നു. അനേകരെ ക്രിസ്തുവിലേക്കു ആനയിക്കുവാന്‍ ഒരു അജ്ഞാതനായ മനുഷ്യനെ ദൈവം ഉപയോഗിച്ചത് ആ വ്യക്തിയില്‍ ആവസിച്ചിരുന്ന പരിശുദ്ധാത്മ ശക്തി മുഖാന്തരമത്രെ.വെറും ഒരു സാധാരണ മീന്‍പിടുത്തക്കാരനായിരുന്നെങ്കിലും പരിശുദ്ധാത്മശക്തിയാല്‍ പില്ക്കാലത്ത് ഒരു പ്രഗത്ഭനായ പ്രസംഗികനായത്തീര്‍ന്ന അപ്പൊസ്തലനായ പത്രോസിനോടു ഇദ്ദേഹത്തെ താരതമ്യം ചെയ്യാവുന്നതാണ്. ജോണ്‍ ബനിയന്‍ പ്രസംഗിക്കുന്നതായി ഒരു ദിവസത്തിനു മുമ്പു മാത്രം അറിയിപ്പു ലഭിച്ചാല്‍ പ്രവൃത്തി ദിവസമാണെങ്കില്‍ പോലും രാവിലെ ഏഴുമണിക്കു തന്നെ 1200-ല്‍ അധികം വരുന്ന ജനക്കൂട്ടം ദൈവവചനം കേള്‍ക്കുവാന്‍ ദാഹത്തോടെ വന്നുകൂടുമായിരുന്നു! ബനിയന്‍ ഏതെങ്കിലും സ്ഥലത്തു പ്രസംഗിക്കുന്നതായി അറിഞ്ഞാല്‍ ആ കാലത്തെ ഏറ്റവും ഉന്നതനായ വേദജ്ഞാനിയും പണ്ഡിതനും ആയിരുന്ന ജോണ്‍ ഓവണ്‍(John Owen)പോലും പ്രസംഗം കേള്‍ക്കുവാന്‍ പതിവായി പോകുമായിരുന്നു. വിദ്യാഭ്യാസം ഇല്ലാത്ത വെറും തകരപ്പണിക്കാരന്‍ പ്രസംഗിക്കുന്നത് കേള്‍ക്കാന്‍ താങ്കള്‍ എന്തിനു പോകുന്നു എന്നു ഒരിക്കല്‍ ചാള്‍സ് രാജാവ് ഓവണോടു ചോദിച്ചു. ڇമനുഷ്യഹൃദയങ്ങളെ സ്പര്‍ശിക്കുവാന്‍ ഈ തകരപ്പണിക്കാരനുള്ള ശക്തിയുടെ മുന്നില്‍ എന്‍റെ വിദ്യഭ്യാസവും പാണ്ഡിത്യവും അടിയറ വയ്ക്കാന്‍ ഞാന്‍ തയ്യാറാണ്ڈ എന്ന് ഓവണ്‍ അതിനു മറുപടി നല്കി.

എന്നാല്‍ വലിയൊരു രാഷ്ട്രീയ അസ്വസ്ഥതയും അനിശ്ചിതത്വവും നിലനിന്നിരുന്ന കാലഘട്ടത്തിലായിരുന്നു ബനിയന്‍ ശുശ്രൂഷ ചെയ്തിരുന്നത്. അദ്ദേഹത്തിനു പ്രസംഗിക്കുവാനും ശുശ്രൂഷ ചെയ്യുവാനും സ്വാതന്ത്രമുള്ള ചില കാലങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാല്‍ അതുപോലെ തന്നെ ആ ശുശ്രൂഷകള്‍ മുഖാന്തരം മരണത്തെപ്പോലും അഭിമുഖീകരിക്കേണ്ട അവസരങ്ങളും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. 1660-ല്‍ ബനിയന് 32 വയസ്സുമാത്രം പ്രായം ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോള്‍ ഒരു സ്ഥലത്ത് പ്രസംഗിച്ചതിന് അദ്ദേഹത്തെ ബന്ധിച്ച് കാരാഗൃഹത്തില്‍ അടച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ നാലു മക്കളില്‍ മൂത്തകുട്ടി അന്ധയായിരുന്നതുകൊണ്ട് പ്രത്യേക ശുശ്രൂഷ ആവശ്യമായിരുന്നതിനാല്‍ ഈ കാരാഗൃഹ വാസം ബനിയന് വളരെ വേദനാജനകമായിരുന്നു. കാരാഗൃഹവാസം 12 ദീര്‍ഘവര്‍ഷം നീളുകയുണ്ടായി. മേലാല്‍ പ്രസംഗിക്കുകയില്ല എന്നു അധികാരികളുടെ മുമ്പില്‍ ഏറ്റുപറഞ്ഞിരുന്നു എങ്കില്‍ അദ്ദേഹത്തിന് കാരാഗൃഹത്തില്‍ നിന്നു സ്വതന്ത്രനാകാമായിരുന്നു. എന്നാല്‍ ദൈവത്തോടുള്ള നല്ല മനസ്സാക്ഷി സൂക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് കാരാഗൃഹത്തില്‍ തന്നെ തുടരുന്നത് അദ്ദേഹം തിരഞ്ഞെടുത്തു. ആ കാലത്ത് അദ്ദേഹം ഇപ്രകാരം എഴുതി: ڇകഷ്ടതയിലൂടെയുള്ള ഈ ബലഹീന ജീവിതം വളരെനാള്‍ നീളേണ്ടി വന്നാലും എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ മങ്ങി എന്‍റെ കണ്‍പീലികള്‍ പുറ്റു പിടിച്ചാലും സര്‍വ്വശക്തനായ ദൈവത്തിന്‍റെ സഹായം ഉണ്ടെങ്കില്‍ എന്‍റെ വിശ്വാസത്തെയും ആദര്‍ങ്ങളെയും തള്ളിപ്പറയാതെ മുറുകെ പിടിക്കുവാന്‍ ഞാന്‍ ദൃഢനനിശ്ചയം ചെയ്തിരിക്കുന്നുڈ. കുടുംബത്തില്‍ തന്‍റെ സാന്നിദ്ധ്യം അത്യാവശ്യമായിരുന്ന ആ കാലത്ത് അദ്ദേഹം എടുത്ത ഈ തീരുമാനത്തിന്‍റെ ഗൗരവം വളരെ ശ്രദ്ധേയമാകുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ സഹായം ഇല്ലാഞ്ഞതിനാല്‍ തന്‍റെ കുടുംബത്തിന് വളരെ യാതനകളില്‍ കൂടെ കടന്നുപോകേണ്ടി വന്നു. കാരാഗൃഹത്തില്‍ കിടന്നപ്പോള്‍ ഈ വസ്തുത അദ്ദേഹത്തെ നിരന്തരം ഭാരപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു. എന്നാല്‍ തന്‍റെ സ്വര്‍ഗ്ഗീയ ദര്‍ശനത്തോടു വിശ്വസ്ത പാലിച്ചുകൊണ്ട് ആ കാരാഗൃഹത്തില്‍ തന്നെ തുടരുവാന്‍ അദ്ദേഹം തീരുമാനിച്ചു. ഇംഗ്ലണ്ടിലെ പാര്‍ലമെന്‍റില്‍ ഒരു പുതിയ നിയമം പാസാക്കിയതിനാല്‍ 1672-ല്‍ അദ്ദേഹം ജയില്‍ മോചിതനായെങ്കിലും 1675 മുതല്‍ 1676 വരെ ഒരിക്കല്‍ കൂടെ അദ്ദേഹത്തിന് കാരാഗൃഹ വാസം അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നു. അദ്ദേഹം രചിച്ച വിശ്വവിഖ്യാതമായ ڇപരദേശി മോക്ഷയാത്രڈ എന്ന ഗ്രന്ഥം ഈ രണ്ടാമത്തെ കാരാഗൃഹവാസക്കാലത്തായിരുന്നു എഴുതിയത് എന്നു വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു.

ജോണ്‍ ബനിയന്‍ ഒരു അനുഗ്രഹീത എഴുത്തുകാരനായിരുന്നു. പ്രസിദ്ധീകരിച്ച വര്‍ഷം തന്നെ (1678)പരദേശി മോക്ഷയാത്രക്ക് ലോകവ്യാപകമായ പ്രചാരം ലഭിച്ചതിനാല്‍ അതിനു മൂന്നു പതിപ്പുകള്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കേണ്ടി വന്നു. ഇപ്പോള്‍ ഇരുനൂറിലധികം ഭാഷകളില്‍ ആ പുസ്തകം വിവര്‍ത്തനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. തന്‍റെ ജീവിതകാലത്ത് അന്‍പത്തി എട്ടിലധികം പുസ്തകങ്ങള്‍ അദ്ദേഹം രചിച്ചു. പദ്യങ്ങള്‍, ബാലസാഹിത്യങ്ങള്‍, ദ് ലൈവ് ആന്‍റ് ഡത്ത് ഓഫ് മിസ്റ്റര്‍ ബാഡ്മാന്‍ (The Life & Death of Mr.Badman) പോലെയുള്ള രൂപക കഥകള്‍, ഉപദേശപരമായ മറ്റു വിവാദ വിഷയങ്ങള്‍ മുതലായ വിവിധ മേഖലകളില്‍ അദ്ദേഹം തന്‍റെ തൂലിക ചലിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നാല്‍ സ്വര്‍ഗ്ഗത്തേക്കുള്ള തങ്ങളുടെ ആത്മീയയാത്ര സുഗമമായി മുമ്പോട്ടു കൊണ്ടുപോകുവാന്‍ ദൈവമക്കളെ സഹായിക്കുന്ന ഉപദേശസത്യങ്ങളുടെ പ്രായോഗിക പഠനമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കൃതികളില്‍ അധികവും. മാര്‍ട്ടിന്‍ ലൂഥര്‍ രചിച്ച ഈ തരത്തിലുള്ള ഒരു പുസ്തകം ബനിയന്‍റെ ജീവിതത്തിലും വലിയ സ്വാധീനശക്തി ചെലുത്തിയിട്ടുണ്ട്. മാര്‍ട്ടിന്‍ ലൂഥറിന്‍റെ ڇഗലാത്യര്‍ക്ക് എഴുതിയ ലേഖനത്തിന്‍റെ വ്യാഖ്യാനംڈ എന്ന പുസ്തകമായിരുന്നു ബനിയനെ ക്രിസ്തുവിങ്കലേക്കു ആനയിച്ചത്. അതിനെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം ഇപ്രകാരം എഴുതി. നമ്മുടെ ദിവസങ്ങളും വഴികളുമെല്ലാം സ്വന്തം കരതലത്തില്‍ ഒതുക്കിയിരിക്കുന്ന സര്‍വ്വശക്തനായ ദൈവം ഒരു ദിവസം മാര്‍ട്ടിന്‍ ലൂഥറുടെ ഒരു പുസ്തകം എന്‍റെ കരങ്ങളില്‍ എത്തിക്കുകയുണ്ടായി. അത് അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ഗലാത്യര്‍ക്ക് എഴുതിയ ലേഖനത്തിന്‍റെ വ്യാഖ്യാനം ആയിരുന്നു… ആ പുസ്തകം എന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ നിന്ന് എഴുതപ്പെട്ടതുപോലെ എന്‍റെ അനുഭവങ്ങളെല്ലാം അദ്ദേഹത്തിന്‍റെയും അനുഭവങ്ങളായി വളരെ വ്യാപകമായും അഗാധമായും അതില്‍ വിവരിച്ചിക്കുന്നു….വിശുദ്ധ വേദപുസ്തകം കഴിഞ്ഞാല്‍ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുള്ള മറ്റെല്ലാ പുസ്തകങ്ങളെക്കാളും ഒരു മുറിവേറ്റ മനസാക്ഷിക്ക് ഏറ്റവും പ്രയോജനപ്രദം എന്ന നിലയില്‍ മാര്‍ട്ടിന്‍ ലൂഥര്‍ രചിച്ച ഈ പുസ്തകത്തിനു ഞാന്‍ മുന്‍ഗണന കൊടുക്കുന്നു. മറ്റൊരാള്‍ രചിച്ച പുസ്തകത്തിലൂടെ ഇത്രത്തോളം നന്മകള്‍ പ്രാപിച്ച ഒരു വ്യക്തി സ്വന്തം പുസ്തകങ്ങളാല്‍ മറ്റുള്ളവരെ അനുഗ്രഹിക്കുകയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും വിശുദ്ധീകരണത്തിലേക്കു നടത്തുകയും ചെയ്യുന്നത് തികച്ചും സ്വാഭാവികമാണല്ലോ.

വേദശാസ്ത്രം പഠിക്കയോ ഏതെങ്കിലും ബിരുദങ്ങള്‍ നേടുകയോ ഗ്രീക്ക്, എബ്രായ മുതലായ ഭാഷകള്‍ പഠിക്കുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ലാത്ത ഒരു വിദ്യാവിഹീനനായ വ്യക്തിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. പല വര്‍ഷങ്ങള്‍ ഒരു സാധാരണ പ്രസംഗികനായിരുന്ന അദ്ദേഹത്തെ സുവിശേഷ സത്യങ്ങളും രക്ഷാമാര്‍ഗ്ഗവും ആയിരങ്ങളെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു ശക്തിയേറിയ ആയുധമാക്കി ദൈവം മാറ്റി. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ലേഖനങ്ങളും ഉപദേശവ്യാഖ്യാനങ്ങളും സ്വന്തം അനുഭവങ്ങളില്‍ നിന്ന് ഉടലെടുത്തവയും താന്‍ ദീര്‍ഘനാള്‍ സഹിഷ്ണതയോടെ സഹിച്ച കഷ്ടതയുടെ ജീവിതത്തിന്‍റെ പ്രതിഫലനങ്ങളും ആയിരുന്നു. ബനിയന്‍ രചിച്ച ഒന്നാമത്തെ പുസ്തകത്തിന്‍റെ ആമുഖത്തില്‍ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ സഭയിലെ പാസ്റ്റര്‍ ഇപ്രകാരം എഴുതി. “ഏതെങ്കിലും ഭൗമിക സര്‍വ്വകലാശാലയില്‍ നിന്നല്ല പ്രത്യുത,’ക്രിസ്തു സഭ’എന്ന സ്വര്‍ഗ്ഗീയ സര്‍വ്വകലാശാലില്‍ നിന്നാണ് ഇദ്ദേഹത്തെ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നത്….ക്രിസ്തുവുമായുള്ള ഐക്യം, പരിശുദ്ധാത്മാഭിഷേകം, സാത്താന്യ പരീക്ഷകളെ നേരീടുന്നതിലുള്ള അനുഭവം എന്നി മൂന്നു സ്വര്‍ഗ്ഗീയ ബിരുദങ്ങള്‍ കൃപയാല്‍ ഇദ്ദേഹം നേടിയിട്ടുണ്ട്. ശക്തിമത്തായ സുവിശേഷ പ്രസംഗത്തിനു എല്ലാ സര്‍വകലാശാല അഭ്യസനങ്ങളെക്കാളും ഇവ കൂടുതല്‍ പ്രയോജനപ്രദമാകുന്നു”. ജോര്‍ജ്ജ് വൈറ്റഫീല്‍ഡ് എന്ന പ്രശസ്ത സുവിശേഷകന്‍ പരദേശി മോക്ഷയാത്ര എന്ന പുസ്തകത്തെക്കുറിച്ച് ഇപ്രകാരം അഭിപ്രായപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. “ഈ പുസ്കതത്തിനു കാരാഗൃഹത്തിന്‍റെ ഗന്ധമുണ്ട്. എഴുത്തുകാരന്‍ ബെഡ്ഫോര്‍ഡ് ജയലില്‍ അടയ്ക്കപ്പെട്ടിരുന്ന കാലത്താണ് ഇത് എഴുതപ്പെട്ടത്. ക്രൂശിന്‍റെ പാതയിലൂടെ കടന്നു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ ചെയ്യുന്നതുപോലെ അത്ര ഭംഗിയായി മറ്റവസരങ്ങളില്‍ ശുശ്രൂഷകര്‍ എഴുതുകയോ പ്രസംഗിക്കുകയോ ചെയ്യാറില്ല; ക്രിസ്തുവിന്‍റെ ആത്മാവും തേജസ്സും അപ്പോള്‍ അവരുടെ മേല്‍ ആവസിക്കുന്നു. “1688-ാം വര്‍ഷം ആഗസ്റ്റ് 31-ാം തീയതി തന്‍റെ 60-ാംമത്തെ വയസ്സില്‍ ജോണ്‍ ബനിയന്‍ താന്‍ പ്രിയംവച്ച കര്‍ത്താവിനോടു ചേരുവാന്‍ സ്വര്‍ഗ്ഗീയ യവനികക്കുള്ളില്‍ പ്രവേശിച്ചു.